[quote author="Loader"]ήρθα πάλιιιι
δε μπορώ να πω ότι 'ξεμπέρδεψα' με το στρατό, καθώς προς το παρόν επρόκειτο για μια αναβολή ενός χρόνου. αυτό είναι ρουτίνα για τις επιτροπές αναβολών, έτσι δεν είναι;
η αναβολή που μου είχανε δώσει τελείωσε και το πρόβλημά μου στο διάστημα αυτό άλλαξε λίγο, αλλά κατά μέσο όρο παρέμεινε το ίδιο (από τον ιανουάριο του 2011 βρίσκομαι υπο παρακολούθηση ψυχιάτρου -δυστυχώς όχι τακτική). πλέον έχω λιγότερα, σε αριθμό, ξεσπάσματα από ότι πριν, αλλά μεγαλύτερης έντασης σε κάθε ένα. είμαι εδώ και περίπου οχτώ χρόνια σε αυτή την κατάσταση οπότε είναι αναμενόμενο πως μια τέτοια κατάσταση δε διορθώνεται γρήγορα. το να ανέβεις είναι πιο δύσκολο και χρονοβόρο από το να πέσεις, κι αν η 'πτώση' μου κρατάει οχτώ χρόνια, ποιος ξέρει πόσο θα πάρει η 'άνοδος' :Ρ
διάβαζα πριν λίγο τα παλιά, πρώτα μου μηνύματα στο θέμα εδώ και αντιλαμβάνομαι πόσο φοβισμένος και ίσως και απελπισμένος ένιωθα με το ζήτημα αυτό τότε. τουλάχιστον τώρα πια έχω κάνει ειρήνη με την κατάστασή μου, δε προσπαθώ να προσποιηθώ πια ότι δε την έχω και δε φοβάμαι να κοιτάξω τα σημάδια στο σώμα μου.
οκ δεν είναι μέρος εδώ για να λέει ο καθένας τα ψυχολογικά του λολ συγγνώμη!
ήθελα βασικά να ρωτήσω το εξής: τον ιανουάριο θα έρθει το καινούριο χαρτί κατάταξης και θα έχω έτοιμα χαρτιά από ψυχίατρο για να ζητήσω κι άλλη αναβολή. θα ήθελα να μάθω από πόσα άτομα αποτελείται μια επιτροπή σε τέτοιες περιπτώσεις. την πρώτη φορά ήταν ένας ψυχίατρος και δύο νοσοκόμες, ή τουλάχιστον μοιάζανε με νοσοκόμες και ήταν αρκετά άβολο να σηκώνω τη μπλούζα και να δείχνω τα σημάδια μπροστά σε τόσα άτομα. έχω δικαίωμα να ζητήσω από την επιτροπή να τους τα δείχνω τουλάχιστον σε ένα άτομο μόνο ή ένα άτομο τη φορά; θα το προτιμούσα έτσι[/quote]
Χαίρομαι που σε ξαναβλέπω στο φόρουμ, και χαίρομαι πραγματικά που δείχνεις καλύτερα απ' την προηγούμενη φορά. Σου είπα και στα πρώτα μηνήματά μου ότι το να αναγνωρίσεις ότι υπάρχει πρόβλημα είναι το σημαντικότερο βήμα για να το λύσεις. Ίσως το βήμα αυτό απαιτεί το 90% της προσπάθειας και το υπόλοιπο 10% είναι απλά διαδικαστικό. Μην ανησυχείς για το χρόνο που θα πάρει, αν το προσπαθήσεις εσύ ο ίδιος και με τη βοήθεια του ψυχιάτρου θα πάρει πολύ λιγότερο χρόνο απ' ότι φαντάζεσαι.
Επίσης το να διαβάζεις παλιότερα μηνύματά σου και να κάνεις αυτοκριτική στο πως ήσουν πριν και πως είσαι τώρα, νομίζω πως σε βοηθάει αρκετά. Βέβαια το φόρουμ αυτό, αν και γράφεις ανώνυμα, σίγουρα δεν είναι μέρος όπου γράφεις το 100% αυτών που σκέφτεσαι. Προτείνω, χωρίς να 'μαι ειδικός (γιατρός, ψυχολόγος, ψυχίατρος κλπ) να ξεκινήσεις να γράφεις κάπου, δικές σου σκέψεις, σε μορφή ημερολογίου, κατά προτίμηση ηλεκτρονικά πχ σε word που μπορείς να το αποθηκεύεις με κωδικό ώστε να μη νοιώθεις ότι μπορεί κάποια στιγμή να το διαβάσει κάποιος και να γράφεις ανοιχτά τα πάντα, να περιγράψεις πως σκέφτεσαι, πως ήταν κάποιες στιγμές κρίσης, για ποιό λόγο έγινε, πως ένοιωθες πριν, πως ένοιωθες μετά. Ίσως αυτό σε βοηθήσει αρκετά αν μετά από 4-5 μήνες τα ξαναδιαβάσεις. Και σίγουρα θα πρέπει να λες το 100% αυτών που σκέφτεσαι στον ψυχίατρό σου, τουλάχιστον εκεί μην προσπαθείς να κρύψεις τίποτα, γιατί αυτός θα σε βοηθήσει να το ξεπεράσεις γρηγορότερα, αν τον βοηθήσεις κι εσύ λίγο όμως.
Όσο για το στρατό, σου ξαναλέω, είναι δευτερεύουσας σημασίας. Η επιτροπή είναι γι' αυτούς, όπως το λες, υπόθεση ρουτίνας. Σε παρόμοιες περιπτώσεις δίνουν αναβολή και απαλλαγή, είδες και την πρώτη φορά ότι ήταν απλά μια διαδικασία που πρέπει να περάσεις. Κακώς κατά τη γνώμη μου παρουσιάστηκες κανονικά, όταν σου 'ρθει το χαρτί πήγαινε 4-5 μέρες πριν την ημερομηνία κατάταξης στο φρουραρχείο να πάρεις αναβολή με γρήγορες διαδικασίες. Διαδικαστικό είναι επίσης να δουν τα σημάδια σου, μην αγχώνεσαι. Αν σε ενοχλεί τόσο πολύ μπορείς να ζητήσεις να σε δεί ένας μόνο, δεν νομίζω να αρνηθούν.
Χρόνια Πολλά, και καλές γιορτές να έχεις. Κι εύχομαι το 2012 να μπει και να βγει χωρίς καμία "κρίση". Και του χρόνου τέτοιο καιρό να μας πεις ότι το 'χεις ξεπεράσει εντελώς!
<!-- s:cheers -->:cheers<!-- s:cheers -->
δε μπορώ να πω ότι 'ξεμπέρδεψα' με το στρατό, καθώς προς το παρόν επρόκειτο για μια αναβολή ενός χρόνου. αυτό είναι ρουτίνα για τις επιτροπές αναβολών, έτσι δεν είναι;
η αναβολή που μου είχανε δώσει τελείωσε και το πρόβλημά μου στο διάστημα αυτό άλλαξε λίγο, αλλά κατά μέσο όρο παρέμεινε το ίδιο (από τον ιανουάριο του 2011 βρίσκομαι υπο παρακολούθηση ψυχιάτρου -δυστυχώς όχι τακτική). πλέον έχω λιγότερα, σε αριθμό, ξεσπάσματα από ότι πριν, αλλά μεγαλύτερης έντασης σε κάθε ένα. είμαι εδώ και περίπου οχτώ χρόνια σε αυτή την κατάσταση οπότε είναι αναμενόμενο πως μια τέτοια κατάσταση δε διορθώνεται γρήγορα. το να ανέβεις είναι πιο δύσκολο και χρονοβόρο από το να πέσεις, κι αν η 'πτώση' μου κρατάει οχτώ χρόνια, ποιος ξέρει πόσο θα πάρει η 'άνοδος' :Ρ
διάβαζα πριν λίγο τα παλιά, πρώτα μου μηνύματα στο θέμα εδώ και αντιλαμβάνομαι πόσο φοβισμένος και ίσως και απελπισμένος ένιωθα με το ζήτημα αυτό τότε. τουλάχιστον τώρα πια έχω κάνει ειρήνη με την κατάστασή μου, δε προσπαθώ να προσποιηθώ πια ότι δε την έχω και δε φοβάμαι να κοιτάξω τα σημάδια στο σώμα μου.
οκ δεν είναι μέρος εδώ για να λέει ο καθένας τα ψυχολογικά του λολ συγγνώμη!
ήθελα βασικά να ρωτήσω το εξής: τον ιανουάριο θα έρθει το καινούριο χαρτί κατάταξης και θα έχω έτοιμα χαρτιά από ψυχίατρο για να ζητήσω κι άλλη αναβολή. θα ήθελα να μάθω από πόσα άτομα αποτελείται μια επιτροπή σε τέτοιες περιπτώσεις. την πρώτη φορά ήταν ένας ψυχίατρος και δύο νοσοκόμες, ή τουλάχιστον μοιάζανε με νοσοκόμες και ήταν αρκετά άβολο να σηκώνω τη μπλούζα και να δείχνω τα σημάδια μπροστά σε τόσα άτομα. έχω δικαίωμα να ζητήσω από την επιτροπή να τους τα δείχνω τουλάχιστον σε ένα άτομο μόνο ή ένα άτομο τη φορά; θα το προτιμούσα έτσι[/quote]
Χαίρομαι που σε ξαναβλέπω στο φόρουμ, και χαίρομαι πραγματικά που δείχνεις καλύτερα απ' την προηγούμενη φορά. Σου είπα και στα πρώτα μηνήματά μου ότι το να αναγνωρίσεις ότι υπάρχει πρόβλημα είναι το σημαντικότερο βήμα για να το λύσεις. Ίσως το βήμα αυτό απαιτεί το 90% της προσπάθειας και το υπόλοιπο 10% είναι απλά διαδικαστικό. Μην ανησυχείς για το χρόνο που θα πάρει, αν το προσπαθήσεις εσύ ο ίδιος και με τη βοήθεια του ψυχιάτρου θα πάρει πολύ λιγότερο χρόνο απ' ότι φαντάζεσαι.
Επίσης το να διαβάζεις παλιότερα μηνύματά σου και να κάνεις αυτοκριτική στο πως ήσουν πριν και πως είσαι τώρα, νομίζω πως σε βοηθάει αρκετά. Βέβαια το φόρουμ αυτό, αν και γράφεις ανώνυμα, σίγουρα δεν είναι μέρος όπου γράφεις το 100% αυτών που σκέφτεσαι. Προτείνω, χωρίς να 'μαι ειδικός (γιατρός, ψυχολόγος, ψυχίατρος κλπ) να ξεκινήσεις να γράφεις κάπου, δικές σου σκέψεις, σε μορφή ημερολογίου, κατά προτίμηση ηλεκτρονικά πχ σε word που μπορείς να το αποθηκεύεις με κωδικό ώστε να μη νοιώθεις ότι μπορεί κάποια στιγμή να το διαβάσει κάποιος και να γράφεις ανοιχτά τα πάντα, να περιγράψεις πως σκέφτεσαι, πως ήταν κάποιες στιγμές κρίσης, για ποιό λόγο έγινε, πως ένοιωθες πριν, πως ένοιωθες μετά. Ίσως αυτό σε βοηθήσει αρκετά αν μετά από 4-5 μήνες τα ξαναδιαβάσεις. Και σίγουρα θα πρέπει να λες το 100% αυτών που σκέφτεσαι στον ψυχίατρό σου, τουλάχιστον εκεί μην προσπαθείς να κρύψεις τίποτα, γιατί αυτός θα σε βοηθήσει να το ξεπεράσεις γρηγορότερα, αν τον βοηθήσεις κι εσύ λίγο όμως.
Όσο για το στρατό, σου ξαναλέω, είναι δευτερεύουσας σημασίας. Η επιτροπή είναι γι' αυτούς, όπως το λες, υπόθεση ρουτίνας. Σε παρόμοιες περιπτώσεις δίνουν αναβολή και απαλλαγή, είδες και την πρώτη φορά ότι ήταν απλά μια διαδικασία που πρέπει να περάσεις. Κακώς κατά τη γνώμη μου παρουσιάστηκες κανονικά, όταν σου 'ρθει το χαρτί πήγαινε 4-5 μέρες πριν την ημερομηνία κατάταξης στο φρουραρχείο να πάρεις αναβολή με γρήγορες διαδικασίες. Διαδικαστικό είναι επίσης να δουν τα σημάδια σου, μην αγχώνεσαι. Αν σε ενοχλεί τόσο πολύ μπορείς να ζητήσεις να σε δεί ένας μόνο, δεν νομίζω να αρνηθούν.
Χρόνια Πολλά, και καλές γιορτές να έχεις. Κι εύχομαι το 2012 να μπει και να βγει χωρίς καμία "κρίση". Και του χρόνου τέτοιο καιρό να μας πεις ότι το 'χεις ξεπεράσει εντελώς!
<!-- s:cheers -->:cheers<!-- s:cheers -->
-->