Βασικα, ανακαλύπτω ότι όσο κουλ και ψύχραιμος ήμουν τις τελευταίες μέρες, από τότε που το έμαθα, 1-2 μέρες τώρα έχω φάει μια ψιλοφρίκη. Και κατέληξα στο ότι δε με τρομάζει τόσο το περιβάλλον του στρατού -τι διάολο, εδώ άντεξα τις εστίες με τις φούντες και τις κοινές τουαλέτες- όσο οι άνθρωποι που θα είναι εκεί μέσα. Μπορώ να πω ότι δεν έχω ζοριστεί πολύ μέχρι σήμερα και ούτε ποτέ έπρεπε να υπακούω σε εντολές άλλων γιαυτό δεν ξέρω πως θα αντιδράσω τις πρώτες μέρες. Ακούω κάτι κουλές ιστορίες και τρελαίνομαι. Βέβαια ποτέ δεν ξέρεις μέχρι που μπορεί να φτάσει ο εαυτός σου. Καλά λένε ότι όταν βάζεις την στολή φανερώνεις τον πραγματικό σου εαυτό.
Και δεν φτάνει που κάθε φορά που λέω ότι θα πάω αυλώνα αρχίζουν τα μα, μου.. όταν λέω ότι είμαι και ΥΕΑ..εκεί να δεις.. Θα σε γαμήσουν...τους 1-2 πρώτους μήνες, μετά θα'σαι χαλαρά, λένε οι περισσότεροι. Τελικά όσα λιγότερα γνωρίζεις τόσο καλύτερα.
Εκνευρίζομαι μαυτή την συμπεριφορά και την λογική του στρατού : παίρνουμε αγοράκια, τους σπάμε το τζαμπουκά, τα ξεφτιλίζουμε, τα κάνουμε υπηρέτριες για να τους κάνουμε στρατιώτες; Αυτό είναι το νόημα του στρατου, να κάνεις τον άλλον κομμάτια για να πάει να πολεμήσει; Μα αν μου τύχει κάτι τέτοιο και πέσει όπλο στα χέρια μου πιο πιθανό είναι να γαμήσω αυτόν που μου τα'σπαγε παρά τον εχθρό... Τέλος πάντων, δεν βγάζει πουθενά αυτή η κουβέντα.. Γι αυτό λένε ότι εκεί που τελειώνει η λογική αρχίζει ο ελληνικός στρατός.
Άλλο θέμα: ξέρει κανείς πως πάμε από αθήνα στο στρατόπεδο; Έρχομαι με καράβι αθήνα και μετά; Κάτι άκουσα ότι παίζει τραίνο κατευθείαν από τον σταθμό, απέναντι από το λιμάνι, αλλά δε το 'πιασα...