Επειδή τους τελευταίους μήνες το διαδίκτυο έχει κατακλυστεί από κείμενα οικονομολόγων – αναλυτών, από άρθρα γραμμένα από «γκουρού της οικονομίας», επειδή όλοι στριμώχνονται να μπούνε στο κάδρο, επειδή όλοι σήμερα εμφανίζονται επιτιμητικοί, επειδή μετά Χριστόν οι προφήτες είναι άπειροι και επειδή δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται, ας δούμε όλοι μαζί τι έγραφε ο Παναγιώτης Τραϊανού τον Σεπτέμβριο του 1999, σχεδόν ένα χρόνο πριν την είσοδο της Ελλάδος στην ΟΝΕ.
Και μια προτροπή – παραίνεση από εμάς προς τους φίλους αναγνώστες. Στις καθημερινές σας επισκέψεις στα διάφορα «μεγάλα» και «έγκυρα» οικονομικά και πολιτικά blogs και sites της Ελλάδας, την επόμενη φορά που θα πέσει το μάτι σας σε μια οικονομική ανάλυση – «βόμβα μεγατόνων», ζητήστε – ή καλύτερα – ΑΠΑΙΤΗΣΤΕ από τον αρθρογράφο να δημοσιεύσει ή να σας παραπέμψει σε ένα αντίστοιχο άρθρο του την εποχή του χρηματιστηρίου και των παχιών αγελάδων. ΑΠΑΙΤΗΣΤΕ από αυτόν να σας υποδείξει ένα άρθρο γραμμένο από αυτόν την εποχή της χρηματιστηριακής ευφορίας. ΑΠΑΙΤΗΣΤΕ να σας αποδείξουν ότι δεν είναι καιροσκόποι ή καραγκιόζηδες. Γεμίσαμε από δαύτους. Στην αντίθετη περίπτωση, «μαυρίστε» ΚΑΙ αυτούς ΚΑΙ αυτούς που τους «φιλοξενούν».
Βλέπουμε λοιπόν αυτό που είπαμε στην αρχή του κειμένου. Οι σημερινές θυσίες δεν είναι θυσίες - επένδυση. Είναι θυσίες που έχουν να κάνουν με κάποια διαδικαστικά έξοδα, που απαιτεί μια προαποφασισμένη απόφαση εκτέλεσης ενός ολόκληρου λαού. Άλλωστε, από μία και μόνο σφαίρα να χρησιμοποιήσεις για να σκοτώσεις τον κάθε Έλληνα, χωρίς αυτός ν' αντισταθεί, χρειάζεσαι δέκα εκατομμύρια σφαίρες. Για ν' αγοραστούν αυτές οι σφαίρες χρειάζονται χρήματα. Ανάλογα χρήματα συγκεντρώνουν σήμερα οι Έλληνες φορολογούμενοι, για να τα παραδώσουν στο κράτος-"εκτελεστή". Τα χειρότερα όμως δεν τα έχουν δει οι Έλληνες κι αυτήν την ώρα είναι βέβαιο ότι δεν μπορούν ούτε καν να τα φανταστούν.
Ο αναγνώστης, διαβάζοντας αυτό το δυσοίωνο κι αγχωτικό κείμενο, εύλογα θ' αναρωτιέται για ποιον λόγο γράφτηκε. Τόση μεγάλη αξία έχει να γνωρίζει κάποιος τα ακριβή αίτια μιας αρνητικής κατάστασης, που ακόμα και χωρίς γνώση την αντιλαμβάνεται, εφόσον τη βιώνει καθημερινά; Τι κέρδος προσφέρει μία ιατροδικαστική έκθεση όταν θρηνείς νεκρό; Ο γράφων δεν θέλει να παραστήσει την Κασσάνδρα, που φέρνει άσχημα νέα. Άλλωστε, στην κοινωνία μας υπάρχουν πολλές Κασσάνδρες. Τον κάθε Έλληνα να τον ρωτήσεις για το ποιος φταίει, τα ίδια θα σου πει: …"η κυβέρνηση και τα "διαπλεκόμενα" που υπηρετούν τα μονοπώλια"… Ο κόσμος όμως χρειάζεται λύσεις και όχι υστερικές κραυγές για προβλήματα που όλοι τα γνωρίζουν.
Το παρόν κείμενο γι' αυτόν τον λόγο γράφτηκε. Για να προτείνει λύσεις. Απλά, για να προταθούν αυτές οι λύσεις, θα πρέπει ο άνθρωπος να γνωρίζει πώς λειτουργούν ορισμένα πράγματα. Ο γράφων πιστεύει ότι η κατάσταση είναι αναστρέψιμη. Όλες οι καταστάσεις στην οικονομία, όσο δύσκολες κι αν είναι, είναι αναστρέψιμες. Απλά ο κόσμος πρέπει να γνωρίζει τα μέσα που έχει στη διάθεσή του, καθώς επίσης και το τι πρέπει να κάνει. Τα μέσα όλοι τα γνωρίζουμε, εφόσον υποτίθεται ότι είμαστε συνειδητοποιημένοι πολίτες και, μέσα από τις όποιες δημοκρατικές διαδικασίες υπάρχουν, μπορούμε να κάνουμε τις επιλογές μας. Η ψήφος είναι όπλο πανίσχυρο. Απλά, όπως συμβαίνει και με όλα τα άλλα όπλα, αν δεν γνωρίζεις να τα χρησιμοποιείς κινδυνεύεις, είτε να αυτοτραυματισθείς είτε να σκοτώσεις τον λάθος άνθρωπο. Καί στις δύο περιπτώσεις τ' αποτελέσματα είναι ολέθρια.
Θα δούμε πρώτα τι ακριβώς πρέπει να κάνουμε και μετά θα δούμε πώς μπορούμε να το κάνουμε...
συνέχεια στο http://eamb-ydrohoos.blogspot.com/2010/12/blog-post_14.html
Και μια προτροπή – παραίνεση από εμάς προς τους φίλους αναγνώστες. Στις καθημερινές σας επισκέψεις στα διάφορα «μεγάλα» και «έγκυρα» οικονομικά και πολιτικά blogs και sites της Ελλάδας, την επόμενη φορά που θα πέσει το μάτι σας σε μια οικονομική ανάλυση – «βόμβα μεγατόνων», ζητήστε – ή καλύτερα – ΑΠΑΙΤΗΣΤΕ από τον αρθρογράφο να δημοσιεύσει ή να σας παραπέμψει σε ένα αντίστοιχο άρθρο του την εποχή του χρηματιστηρίου και των παχιών αγελάδων. ΑΠΑΙΤΗΣΤΕ από αυτόν να σας υποδείξει ένα άρθρο γραμμένο από αυτόν την εποχή της χρηματιστηριακής ευφορίας. ΑΠΑΙΤΗΣΤΕ να σας αποδείξουν ότι δεν είναι καιροσκόποι ή καραγκιόζηδες. Γεμίσαμε από δαύτους. Στην αντίθετη περίπτωση, «μαυρίστε» ΚΑΙ αυτούς ΚΑΙ αυτούς που τους «φιλοξενούν».
Βλέπουμε λοιπόν αυτό που είπαμε στην αρχή του κειμένου. Οι σημερινές θυσίες δεν είναι θυσίες - επένδυση. Είναι θυσίες που έχουν να κάνουν με κάποια διαδικαστικά έξοδα, που απαιτεί μια προαποφασισμένη απόφαση εκτέλεσης ενός ολόκληρου λαού. Άλλωστε, από μία και μόνο σφαίρα να χρησιμοποιήσεις για να σκοτώσεις τον κάθε Έλληνα, χωρίς αυτός ν' αντισταθεί, χρειάζεσαι δέκα εκατομμύρια σφαίρες. Για ν' αγοραστούν αυτές οι σφαίρες χρειάζονται χρήματα. Ανάλογα χρήματα συγκεντρώνουν σήμερα οι Έλληνες φορολογούμενοι, για να τα παραδώσουν στο κράτος-"εκτελεστή". Τα χειρότερα όμως δεν τα έχουν δει οι Έλληνες κι αυτήν την ώρα είναι βέβαιο ότι δεν μπορούν ούτε καν να τα φανταστούν.
Ο αναγνώστης, διαβάζοντας αυτό το δυσοίωνο κι αγχωτικό κείμενο, εύλογα θ' αναρωτιέται για ποιον λόγο γράφτηκε. Τόση μεγάλη αξία έχει να γνωρίζει κάποιος τα ακριβή αίτια μιας αρνητικής κατάστασης, που ακόμα και χωρίς γνώση την αντιλαμβάνεται, εφόσον τη βιώνει καθημερινά; Τι κέρδος προσφέρει μία ιατροδικαστική έκθεση όταν θρηνείς νεκρό; Ο γράφων δεν θέλει να παραστήσει την Κασσάνδρα, που φέρνει άσχημα νέα. Άλλωστε, στην κοινωνία μας υπάρχουν πολλές Κασσάνδρες. Τον κάθε Έλληνα να τον ρωτήσεις για το ποιος φταίει, τα ίδια θα σου πει: …"η κυβέρνηση και τα "διαπλεκόμενα" που υπηρετούν τα μονοπώλια"… Ο κόσμος όμως χρειάζεται λύσεις και όχι υστερικές κραυγές για προβλήματα που όλοι τα γνωρίζουν.
Το παρόν κείμενο γι' αυτόν τον λόγο γράφτηκε. Για να προτείνει λύσεις. Απλά, για να προταθούν αυτές οι λύσεις, θα πρέπει ο άνθρωπος να γνωρίζει πώς λειτουργούν ορισμένα πράγματα. Ο γράφων πιστεύει ότι η κατάσταση είναι αναστρέψιμη. Όλες οι καταστάσεις στην οικονομία, όσο δύσκολες κι αν είναι, είναι αναστρέψιμες. Απλά ο κόσμος πρέπει να γνωρίζει τα μέσα που έχει στη διάθεσή του, καθώς επίσης και το τι πρέπει να κάνει. Τα μέσα όλοι τα γνωρίζουμε, εφόσον υποτίθεται ότι είμαστε συνειδητοποιημένοι πολίτες και, μέσα από τις όποιες δημοκρατικές διαδικασίες υπάρχουν, μπορούμε να κάνουμε τις επιλογές μας. Η ψήφος είναι όπλο πανίσχυρο. Απλά, όπως συμβαίνει και με όλα τα άλλα όπλα, αν δεν γνωρίζεις να τα χρησιμοποιείς κινδυνεύεις, είτε να αυτοτραυματισθείς είτε να σκοτώσεις τον λάθος άνθρωπο. Καί στις δύο περιπτώσεις τ' αποτελέσματα είναι ολέθρια.
Θα δούμε πρώτα τι ακριβώς πρέπει να κάνουμε και μετά θα δούμε πώς μπορούμε να το κάνουμε...
συνέχεια στο http://eamb-ydrohoos.blogspot.com/2010/12/blog-post_14.html