ΚΟΠΕΛΑ ΦΑΝΤΑΡΟΥ

[eliza_poulada]

Καλησπέρα, ξερω οτι μπορει να είναι κουραστικο το θεμα αλλα το προσπαθω μπας και φιλοτιμηθει κανεις και με βοηθήσει λιγο...
Το ονομα μου είναι Ελιζα και ειμαι 5 χρονια με τον φιλο μου ειναι στις ειδικες δυναμεις πεζοναυτων.Δεν εχω ξαναζησει φανταρικο ειμαι 21 και εκεινος 24 το θεμα είναι πως ολα ειναι ενα τεραστιο βουνο δεν την παλευω καθολου μακρια του αλλα οταν ερχεται εδω θελω να τον πλακωσω.Εχει γινει αλλος ανθρωπος δεν μπορω να καταλαβω πως γινεται η ψυχολογια του να αλλαζει μεσα σε 5 λεπτα, να του μιλας και να γιαλυζει το ματι του και να ειναι ετοιμος γαι φασαρια? Δεν εχει καμια σχεση με αυτον που γνωρισα με τον ανθρωπο μου, με τρελενει να τον βλεπω ετσι. Στην αρχη δεν καταλαβαινα και τσακωνομουνα, τωρα απλα λεω οτι εχω καποια δουλεια οταν βλεπω οτι χοντρενει το πραγμα και διακριτηκα το κλεινω. Νοιωθω σαν να μην εχουμε τιποτα να συζητησουμε αφου καθε μερα τον ρωταω τα ιδια "τι εφαγες, τι εκανες σημερα και τετοια...", δεν ξερω τι να του λεω και τι να μην του λεω ωστε να ξεφυγουμε λιγο απο τα συνηθησμενα και να με νοιωθει σαν φιλο του ωστε να μπορει να σηζηταει μαζι μου.
Και το χειροτερο ειναι οτι μαλλον εχει χασει το ενδιαφερον του για μενα αφου οταν ερχετε δεν τρελενετε για μενα παρολο που περναμε ολο τον χρονο μας μαζι, δεν με ζηλευει οπως παλια δεν πολλα πραγματα...
Οι φιλες μου λενε οτι δεν θα μεινει ετσι αλλα οτι θα επανελθει οταν τελιωσει..Αλλα νομιζω οτι απο εσας μπορω να παρω μια πιο βασιμη απαντηση δεδομενου οτι ειναι το στοιχειο σας, αυτο που θελω ειναι να τον στιρηξω ψυχολογικα δεν θελω να φυγω μακρια του και θελω να το βλεπει ωστε να μην νοιωθει μονος του. Θα εκανα τα παντα να τον βοηθησω αλλα δεν ξερω απο που να αρχησω και πως..
Συγνωμη για τα ορθογραφικα.

 

[soik]

Καλησπέρα Ελίζα. Πήρα την πρωτοβουλία να απαντήσω περισσότερο λόγο επαγγέλματος και λιγότερο ως φαντάρος καθώς πρόκειται σύντομα να κάνω την θητεία μου.
Πρώτα απ όλα σου συνιστώ ηρεμία και να περιορίσεις το άγχος σου καθώς διακρίνω σημάδια πανικού <!-- s:slap -->:slap<!-- s:slap --> .
Ο φίλος σου έχει πάει στις ειδικές δυνάμεις (δεν θα κρίνω την επιλογή του). Ίσως ο υπέρμετρος ενθουσιασμός του σε συνδυασμό με την εκπαίδευση που λαμβάνουν-Βασικά την ψυχολογία που τους περνάνε- είναι λίγο ''πιο στρατιωτική" και "επιθετική".
Δεν γνωρίζω τον χαρακτήρα του αλλά ίσως θα έπρεπε να το συζητήσεις μαζί του ευθέως για αυτά που σου δημιουργούν αυτή την εντύπωση, ήρεμα, με επιχειρήματα και όχι περιφραστικά! δηλαδή να δηλώσεις άμεσα ότι σε ενοχλεί και να δώσεις την δική σου εντύπωση για την συμπεριφορά του.
Είναι ένα πρώτο βήμα, να καταλάβει κάποιος ότι η "σχέση" σου δεν είναι προέκταση του στρατού.
Προσωπικά πιστεύω πως πολλά ζευγάρια αντιμετωπίζουν παρόμοιο πρόβλημα και ίσως είναι παροδικό.
Όλα λύνονται με ηρεμία και με συζήτηση, υπεκφυγές και μισόλογα μόνο εντάσεις θα προκαλούν.
Πάντα φιλικά
Αν υπάρχουν μεγάλες δυσκολίες και το καταλάβει και ο ίδιος, υπάρχουν ειδικοί στο στράτευμα οι οποίοι αντιμετωπίζουν συχνά τέτοιες περιπτώσεις και μπορούν να του εξηγήσουν πολλά πράγματα για την θητεία και το σκοπό που έχει ως στέλεχος του Στρατού.
Προσοχή! δεν βγάζω κανένα συμπέρασμα για το άτομο του ανθρώπου για τον οποίον γράφεις και οι συμβουλές μου είναι καλοπροαίρετες.
Είναι φαντάζομαι συνηθισμένο φαινόμενο η αλλαγή συμπεριφοράς του στρατευμένου και παροδική.
Ελπίζω να σε βοήθησα σε γενικές γραμμές και πρώτα απ' όλα να είσαι ήρεμη.
Καλή θητεία να έχaει και καλός πολίτης

 

[TeoDrama]

Καλησπερα, καταρχας να σου πω πως δεν εχω υπηρετησει ακομα οποτε οτι σου πω ειναι η γνωμη μου και ισως δεν ισχυει και ολας.
Εγω πιστευω πως λογο του καινουριου περιβαλλοντος, προσπαθει να συγκεντρωθει πιο πολυ στης δυσκολιες που αντιμετωπιζει εκει και ετσι σε εχει εσενα λιγο στο γραψιμο. Πραγμα που δεν σημαινει οτι δεν σε θελει αλλο, αλλα οτι απλα ειναι απασχολημενος και ισως σε θεωρει δεδομενη και ετσι ασχολειται πιο πολυ με τα "νεα" πραγματα η και ισως με τους καινουριους φιλους του.
Αν δεν σε ηθελε αλλο πιστευω θα σου το ελεγα. Και αφου δεν σου εχει πει τιποτα τετοιο μην αγχωνεσαι, περιμενε απλα να απολυθει και πιστευω θα τα ξαναβρειτε. Ειναι λιγο δυσκολο για μια κοπελα να καταλαβει πως νιωθει και πως περναει ενα αγορι στην θητεια του. Μην τον παρεξηγεις, εφοσον δεν εισαι σιγουρη οτι δεν σε θελει αλλο το πιο πιθανο ειναι να συμβαινει αυτο που σου λεω. <!-- s:wink: -->:wink:<!-- s:wink: -->

 

[lostnik]

Η ψυχολογία του φαντάρου γενικά είναι περίεργη έως πολύ άσχημη, αναλόγως με το χαρακτήρα του-μονάδα-μέρος που υπηρετεί και πολλούς άλλους παράγοντες.

Πολλοί παίρνουν άδειες κ δεν έχουν όρεξη να βγουν από το σπίτι τους εκείνες τις μέρες.

Θα σου πρότεινα να δείξεις όσο μπορείς κατανόηση όταν βρίσκεστε και όταν είναι μέσα κ μιλάτε στο τηλέφωνο είναι προτιμότερο να του λες για διάφορα που συμβαίνουν στην καθημερινότητα στον έξω κόσμο παρά αυτός τα όσα τρώει στη μάπα κάθε μέρα στη μονάδα του.

Μακάρι να τα βρείτε σύντομα.

 

[dimitris_gti]

Καλησπέρα Ελίζα,
καταρχήν στρατό θα μπω στις 9 του μήνα, όποτε δεν έχω εμπειρία του τι τραβάνε τα παιδιά εκεί μέσα, αλλά σίγουρα είναι μία κρίσιμη μεταβατική περίοδο για την ζωή του κάθε νεοσύλλεκτου.

Έχω κι εγώ μία σχέση στην οποία, έχω κλείσει κι εγώ όπως κι εσείς, μία ολυμπιάδα και πάμε για 2τερη=4+ (αστειάκι για να χαλαρώσουμε χεχε), και το "θέμα" σχέση και στρατός είναι κάτι που απασχολεί όσους έχουν σχέση ενώ είναι φαντάροι.
Κατά την προσωπική μου άποψη, το να έχεις σχέση σε μια τέτοια φάση της ζωής σου, είναι μια δοκιμασία-διαδικασία που είτε δυναμώνει μία σχέση, είτε την διαλύει (έχω παραδείγματα και για τα δύο) άλλα τα "σημάδια" φαίνονται πριν μπει κάποιος φαντάρος, θέλω να πιστεύω.

Για την "περίπτωσή" σου πιστεύω ότι, αυτή η συμπεριφορά του αγοριού σου οφείλετε, αφενός στο ότι το αγόρι σου είναι στις ειδικές δυνάμεις (,που σημαίνει, πολύ πίεση από τους ανωτέρους , πολύ τρέξιμο κλπ,άρα πολύ άγχος στο να ανταποκριθεί σ΄αυτά που του ζητούνται) και αφετέρου ,προσωπική άποψη, λόγο του ότι θα είστε πολύ δεμένοι (λόγο 5 χρόνων σχέσης) ίσως, να ξεσπάει σε σ΄ένα όλα αυτά που κουβαλάει μέσα του, διότι κάπου θέλει να βγάλει όλη αυτή τη ψυχολογική φόρτιση, και πιο "κοντά" του νοιώθει εσένα που τον καταλαβαίνεις καλύτερα ,ίσως, και από τους γονείς του.
Ακόμα καλό θα ήταν να του λες τι κάνεις εσύ (αλλά μην του λες πχ πήγαμε στα μπουζούκια και ξεσαλώσαμε, γιατί θα νοιώσει κάπως άσχημα που δεν μπορεί να κάνει και αυτός τα ίδια.....προσωπικά εγώ δεν θα ήθελα να τα κάνει καν η κοπέλα μου,όχι να μου το πει κιόλας,. βέβαια είναι και πως έχει μάθει- συνηθίσει το κάθε ζευγάρι) και να τον ρωτάς, τι νέο έκανε την μέρα που πέρασε ή αν έγινε κάτι (πχ καμιά πλάκα κλπ) και όχι τι έφαγε κλπ.

Όσο για το θέμα της ζήλιας δεν μπορώ να κάνω καν υποθέσεις ,σαν ζηλιάρης που είμαι κι εγώ, γιατί δεν βρίσκομαι σε παρόμοια κατάσταση, ίσως να σε εμπιστεύεται περισσότερο τώρα, γιατί στο στρατό έκτος απ΄όλα τ΄άλλα σου μαθαίνουν να εμπιστεύεσαι τον διπλανό σου ή το φιλοσόφησε και κατάλαβε ότι δεν έχει νόημα να ζηλεύει (όπως οι περισσότεροι ζηλιάρηδες φαντάροι) γιατί αν θέλεις να κάνεις κάτι θα το κάνεις.

ΌΛΑ αυτά βέβαια είναι υποθέσεις και όπως είπαν και τα παιδιά, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να το συζητήσεις μαζί του. Με αυτά που έγραψα, κατέθεσα τον τρόπο σκέψης μου και τίποτα παραπάνω, ελπίζω να βοήθησα.

 

[eliza_poulada]

Ειλικρινα ευχαριστω παρα πολυ, δεν ξερετε ποσο μονη μου νοιωθω και το να μου λετε εστω και δυο κουβεντες σημαινει πολλα για εμενα.
Ξερετε ημασταν καθε μερα ολη μερα μαζι στη δουλεια, στη σχολη, ήταν το παρεακι μου και εγω το δικο του. Ηταν πολυ ζηλιαρης και τωρα μου κανει καποιες δηθεν σκηνες ζηλειας λες και δεν το καταλαβαινω οτι προσποιητε, εγω τον ξερω ή μαλλον τον ήξερα απ' εξω και ανακατωτα και τωρα δεν τον αναγνωριζω.
Ηταν στο πεζικο και τον στειλαν πεζοναυτη, δεν το επελεξε εκεινος.
Οταν ερχετε που παρεπιπτοντως γινετε παααααααααρα πολυ σπανια, θελει απλα να ξαπλωνει και να βλεπει τηλεωραση ουτε να βγουμε ουτε τιποτα αλλο.
Οταν εφτασα στο απροχωρητο και του είπα όλα τα παραπονα μου, μου είπε οτι μάγαπαει και οτι δεν είναι ετσι τα πραγματα αλλα περναει μια πολυ δυσκολη φαση και οταν ερχετε εδω θελει να καληπτει τις βασικες του αναγκες οπως φαγητο, μπανιο, υπνος. Ειναι ενα βουνο ολα μπροστα του και ειναι ολο μες την απογοητευση. Ολο βριζει και ειναι μες τα νευρα. Παντα ήταν πιο βαρυς τυπος και πιο οξηθημος απο τους αλλους αλλα μαζι μου ήταν ενας αγγελος και οταν τον είχα ρωτησει γιατι μου είπε οτι, δεν μπορει να είμαι το ίδιο μαζι σου και το ιδιο με τους αλλους γιατι εσυ είσαι ο ανθρωπος μου. Τωρα ομως γιατι είναι το ιδιο και με μενα οπως με τους αλλους γιατι τωρα δεν βλεπει οτι κανω για αυτον, ουτε σε μπουζουκια ουτε βγαινω εχω πιασει και απογευματινη 4ωρη δουλεια για να μην καταλαβαινω τις μερες που περνανε αλλα εχω βγει γκολ, κανα Σαββατο βγαινω για ποτακι με την κολλητη μου και αυτο καπου κοντα. Δεν θέλω να νιωθει οτι είναι σε ενα κλουβι και εγω γλενταω δεν θα ήθελα ούτε σε μενα να το κανουν αυτο και μου αρεσει που κοροϊδευα τις φιλες μου οταν καναν κατι τετοιο και τωρα όταν σχολαω απο την πρωινη μου δουλεια ή που θα πηγαινω στην τετραωρη ή που θα πηγαινω στο σπιτι του να καθομαι λιγο στο δωματιο του και μετα με την μανα του. Βεβαια οταν ερχετε παει κατευθειαν στην δουλεια μου να με βρει ουτε σπιτι του δεν παει να αφησει τα ρουχα του, αλλα το παραλογο ειναι οτι εγω θελω να τον χορταινω και εκεινος ουτε που σκαει ιδιετερα λες και εχει βαρεθει και καμια φορα νιωθω λες και ειμαστε αδερφακια και του το λεω, ή το αλλο πριν μπει στρατο οτι και να γινοταν με υποστηριζε τωρα με κατηγορει για ολα.
Χαιρομαι που είμε μαζι του σε μια δυσκολη στιγμη για αυτον μακαρι να μπορω να τον βοηθησω κι ολας γιατι μαλλον δεν το εχω πολυ το θεμα.

 

[dimitris_gti]

Όταν ερχετε που παρεπιπτοντως γίνετε παααααααααρα πολύ σπάνια, θελει απλα να ξαπλώνει και να βλέπει τηλεόραση ούτε να βγούμε ουτε τίποτα άλλο.

Ένας ξάδερφος μου, ήταν στις Ε.Δ του Ε.Σ, είχε 7 χρόνια σχέση, τώρα είναι παντρεμένος καλά να πάθει(κοιτα ποιος μιλάει θα μου πεις χεχε) <!-- sPDT_Armataz_01_01 -->PDT_Armataz_01_01<!-- sPDT_Armataz_01_01 --> <!-- sPDT_Armataz_01_01 -->PDT_Armataz_01_01<!-- sPDT_Armataz_01_01 --> , και όποτε είχε έξοδο, πήγαινε έβλεπε την κοπελιά, μετά έτρωγε, μας χαιρετούσε και μετά έπεφτε για ύπνο μέχρι να κλείσει 15ωρο τουλάχιστον και μετά άντε να πήγαινε για κανα καφέ και έμπαινε πάλι μέσα.

Υπομονή 9 μήνες, θα περάσουν.

 

[chipicao]

Το μόνο που έχω να σου πω είναι υπομονή.
Πρσπάθησε να μπει η σχέση σε κάτι χαλαρό mode αυτή την περίοδο γιατί αυτό που ζειτε δεν είναι το μόνιμο. Θέλω να πιστεύω ότι όταν γυρίσεις θα άλλαξουν τα πράγματα μαζί με αυτόν. Δυστυχώς δεν μπορούμε να ξέρουμε ουσιαστικές πληροφορίες όποτε το πιο ασφαλές που μπορούμε να σου πούμε είναι κάνε υπομονή και άσε τον χρόνο να περάσει. καλό είναι και για τους δύο να μην παρθούν βιαστικές αποφάσεις όσο είναι μέσα.

Και τις ουσιαστικές κουβέντες, εάν κάνεις όσο είναι μέσα, προτίμησε να τις κάνεις πρόσωπο με πρόσωπο και όχι από τηλέφωνο!!!

 

[Lucky]

Γεια σου Ελιζα, εχω κ εγω παρομοιο προβλημα με το δικο σου. Το αγορι μου ειναι φανταρος απ'το καλοκαιρι κ εχουμε να βρεθουμε πανω απο μηνα. Μιλαμε στο τηλ. οσο μπορουμε, γιατι δεν εχει χρονο! Οπως κ εσυ ετσι κ εγω δεν βγαινω σχεδον καθολου, μια φορα στις 10 για καφε κ μια φορα τον μηνα βραδυ,αλλα τπτ το σπουδαιο. Δεν εχω ορεξη.. αλλα κ επειδη δεν θελω να ανησυχει για το που ειμαι κ τι κανω.. Δυστυχως δεν με εμπιστευεται! κ αυτος ειναι ενας λογος που καποιες φορες μαλωνουμε. Οσο μπορω κανω υπομονη... Οταν μιλαμε μου λεει συνεχεια γι'αυτα που κανουν κ το τι τραβανε στο στρατο! Προσπαθω να του δωσω κουραγιο κ να τον ανεβασω. Ωρες ωρες ομως κανει σαν παιδι..αν δεν τον ρωτησω πως ειναι κ δεν του δωσω λιγο σημασια, μου λεει πως αδιαφορω.. κ αυτο ειναι μεγαλο ψεμα..ολη μερα τον σκεφτομαι κ τον καταλαβαινω, αλλα απ'ο,τι φαινεται αυτος δεν θελει να με καταλαβει. Ορισμενες φορες μου λεει πως ειμαι "εξω" (εκτος στρατου εννοει), κανω τη ζωη μου κ πως οταν τελειωσει θα κανει κ αυτος για καποιο καιρο τη ζωη του, για να ξεδωσει! Λες κ φταιω εγω που πηγε φανταρος! Ισως να τα λεει ολα αυτα για να μην τον εχω "σιγουρο",τι να πω! Υπομονη..
Στα γραφω αυτα για να δεις πως δεν εισαι η μονη..απλα πρεπει να κανουμε ολοι υπομονη..κ αν υπαρχει αγαπη ολα αυτα ειναι πιο ευκολα! Εξαλλου θα περασουν οι μερες κ ολα θα μπουν στον κανονικο ρυθμο! Γι'αυτο Ελιζα, το μονο που εχεις να κανεις ειναι να περιμενεις να γυρισει ο καλος σου κ να τον αγαπας. Οσο γι'αυτα που ειπες για την αλλαγη στη συμπεριφορα του, νομιζω ειναι λογικο, γιατι οπως κ να'χει ειναι μακρια απο το σπιτι..με αλλους τοσους μαντραχαλεους, κουραζεται, δεν κοιμαται καλα, δεν διασκεδαζει, τρεχει ολη μερα.. Βαλε τον εαυτο σου στη θεση του..
Ευχομαι ολα να σας πανε καλα! Συντομα να γυρισει κ να ειστε κ παλι συνεχεια μαζι!
Υ.Γ. προς τους φανταρους: να προσεχετε τις κοπελες που αφηνετε πισω..κ να τις καταλαβαινετε κ αυτες! Σας περιμενουν να γυρισετε στην αγκαλια τους!

 

[manosmanos]

Lucky Ευγε κοπελάρα μου <!-- s:bravo -->:bravo<!-- s:bravo -->

 

[ygeionomikarios]

Θα ήθελα κι εγώ να πω τη γνώμη μου τόσο σαν πρώην "φαντάρος" όσο και σαν άνθρωπος. Ο στρατός είναι μια περίεργη εμπειρία και ο καθένας την βιώνει με διαφορετικό τρόπο. Τους πρωτους μήνες είναι για όλους δύσκολο. Από τη μία η αλλαγή περιβάλλοντος, από την άλλη οι περιορισμοί της στρατιωτικής ζωής σε κάνουν να συμπεριφέρεσαι διαφορετικά και πολλές φορές να ξεσπάς στα δικά σου άτομα. Θυμάμαι ότι κι εγώ τον πρώτο καιρό συχνά εκνευριζόμουν και ειδικά τις πρώτες μέρες όταν μιλούσα στο τηλ. με την κοπέλα μου τις έβαζα τις φωνές για ασήμαντες αφορμές.
Στην πορεία αυτό άλλαξε. Προσαρμόστηκα και σιγά σιγά έφυγε ο εκνευρισμός. Φυσικά για κάποιον που υπηρετεί ειδ.δυνάμεις τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα διότι δέχεται μεγάλη πίεση εντός στρατοπέδου. Δείξτε λοιπόν κατανόηση. Σε τελική ανάλυση 12 μήνες είναι (τώρα πλέον 9) και θα περάσουν. Σκεφτείτε ότι οι γονείς μας κάνανε τουλάχιστον 2 χρόνια θητεία άρα μια χαρά είμαστε.
Και κάτι ακόμα. Μην κλείνεστε στο σπίτι. Έχετε κι εσείς μια ζωή και δεν είστε υποχρεωμένες να περιορίζετε τον εαυτό σας μόνο και μόνο για να μην θεωρήσει το αγόρι σας ότι εσείς καλοπερνάτε την ώρα που αυτός είναι μαντρωμένος σε ένα στρατόπεδο. Αν είναι ώριμος και σας αγαπάει θα το κατανοήσει. Ο στρατός είναι μια δοκιμασία για τη σχέση κι έτσι θα πρέπει να το δούμε. Αν η σχέση αξίζει τότε θα βγει αλώβητη μέσα από τη θητεία. Αν δεν αξίζει ο χωρισμός θα έρθει πιο γρήγορα...




Προς τον admin: Μάλλον το συγκεκριμένο thread θα έπρεπε να μετακινηθεί εδώ: <!-- l -->viewforum.php?f=13<!-- l -->

 

[thagkol]

[quote author="ygeionomikarios"]Ο στρατός είναι μια δοκιμασία για τη σχέση κι έτσι θα πρέπει να το δούμε. Αν η σχέση αξίζει τότε θα βγει αλώβητη μέσα από τη θητεία. Αν δεν αξίζει ο χωρισμός θα έρθει πιο γρήγορα...[/quote]
Αυτή η φράση τα συνοψίζει όλα κατά τη γνώμη μου.

 

[Zirinofski]

epidi exw perasei mia paromoia katastasi isos na voi8isei ligo i dikia mou ebiria. Perasa kai egw apo afto to stratopaido pou ine o filos sou prin 1 xrono kai eixa kai egw 5 xronia sxesi (kai imaste koda kai ilikiaka). Kai i dikia mou sxesi perase tis trikimies tis alla doksa to theo akoma ime me tin kopela mou kai ola kala.

O stratos gia ton strateusimo (opos exoun pei swsta kai oi apo panw) einai kati pou sigoura sou alazei ligo i polu tin psixologia prosorina. O ka8e adras to adimetopizei diaforetika, allos goustarei otan exei adia na ta spaei, allos na troei fai tis mamas kai na peftei gia ipno, allos na tin vgazei 5 wres sto banio klp. Thelw na kataliksw pws den iparxei mistiki sidagi tou tipou "kane afto kai ola tha ine ok".

Gnwmi mou ine, aston na sou leei afta pou exei na sou pei apo to stratopaido kai apo tin stratiwtiki zwi tou, giati oso xaza kai an sou akougodai aftes oi vlakies ine i zwi tou twra. Episis, o tropos pou epilegei na perasei ti adies tou profanos ine aftos pou ton kanei na niw8ei kalitera kai na ksekourazete, opote den aksizei na prospa8iseis na ton piseis na kanei kati allo (den lew pws to ekanes, apla sto lew se periptosi pou sou perase apo to mialo). Episis gnwmi mou ine pws oloi oi fadaroi pou viwnoun pragmatiki thitia exoun anagi apo tin triferotita tis kopelas tous, ena xadi, mia agalia... afta pou sou lipoun perissotero otan ise stin monada. Thelei ipomoni kai stiriksi pros ton filo sou, mistikes sidages den iparxoun. Ena pragma pou ine sigouro kai simfwnw me ton solk ine pos ama pote nio8eis se adieksodo sizitise to mazi tou, i sizitisi linei polla provlimata, alla otan iste koda. I prosopiki mou eibiria ine pos otan milousa me tin kopela mou sto tilefwno (kai imoun mesa stin monada) oute polu xrono ixa, oute polu oreksi gia ek vatheos sizitisi.

Ipomoni kai dinami, opos ipane kai pio panw tha dite kai an aksizei. Ena kalo karavi dokimazete mono stin trikimia.


ΥΓ: Thimame ti vlakies elega egw stin kopela mou kai gelaw (me to ti pragmata asxoloumaste kai anxwnomaste sto strato den fadazese... pios efage kratisi, pios koimi8ike stin ipiresia tou kai oti alli vlakia na ine, kai ta metefera kai egw stin kopela les kai tis elega pws patisame ston Ari) i akoma tis elega ili8ies frasis pou leme sto strato klp. Apwrw pws me adekse . Sto lew epidi an kai esena sou kanei tetia pragmata ine mono fisiologiko.

kai ena teleuteo pragma. Ekei sto 505 pou logika ine twra, i ekpedeusi ine sxetika zoriki (oloi tin teliwnoun vevea, apla ine pio zwriki apo oti an itane peziko). Logika otan paei stin monada tou kai prosarmostei ligo kai bei kai se mia pio iremi ka8imerinotita tha iremisi ligo kai psixologika.

 

[Andremakis]

Εγώ θα το πω το άλλο.. μακάρι και η δικιά μου να είναι σαν εσένα γιατί είμαστε 9 μήνες μαζί.. κ το Φλεβάρη του 2010 μπαίνω και εγώ στρατό.. Η μόνη μου σκέψη είναι η κοπέλα μου.. και εκείνη προσπαθεί και μου λέει να μην ανυσηχώ καθόλου..

Όσο για το αγόρι σου.. είναι ζόρικα αυτά που περνάει.. ας τον και θα καταλάβεις μόνη σου όταν βγει αν σε θέλει κοντά του.. εγώ πιστέυω πως όλα θα είναι μια χαρά.!!

Καλός πολίτης το Love story σου.!! <!-- s --><!-- s -->

 

[stavroulita]

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΠΑΙΔΙΑ!!ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ ΜΠΗΚΕ ΣΤΙΣ 26/10 ΦΑΝΤΑΡΟΣ.ΑΝ ΚΑΙ ΑΡΧΗ ΤΑ ΠΑΜΕ ΚΑΛΑ.ΤΟ "ΜΕΤΑ"ΦΟΒΑΜΑΙ ΟΜΩΣ...ΕΧΩ ΟΛΗ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ 9 ΜΗΝΕΣ ΑΛΛΑ ΑΝ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΣΑΜΠΑ??ΑΝ ΜΕΤΑ ΜΕ ΑΦΗΣΕΙ?

 

[p_h]

και τι θες να γίνει; να σου υπογράψει κανα συμβόλαιο ότι μετά δεν θα σε αφήσει;

 

[kd305]

Δηλαδή το ενδεχόμενο να μην αντέξεις εσύ και τον χωρίσεις δεν υπάρχει ε ?

 

[Angelina90]

Υπομονή θέλει κοπελιά... Κι εγώ κοπέλα φαντάρου είμαι εδώ και 2 μήνες περίπου... Μην αγχώνεσαι, ο χρόνος θα δείξει πως θα τα πάτε... Θέλει υπομονή και προσπάθεια το θέμα...

 

[elenitsa]

καλησπέρα παιδιά!!! είναι κ το δικό μου αγόρι φαντάρος εδώ και 4.5 μήνες.γενικά όλα είναι καλά μετάξι μας,δεν έχουμε ιδιαίτερα πρόβλημα,αλλά τον τελευταίο περίπου μήνα έχει πάρει μετάθεση και στο άλλο στρατοπεο που έχει πάει λέει ότι συνέχεια κουράζεται και όλη τη μέρα είναι στην γκρίνια...πραγματικά αν μπορεί κάποιος ας με βοηθήσει πως μπορώ να τον παρηγορώ,να του δεινω κουράγιο ...????δεν με κουράζει επειδή γκρινιάζει σε emena ,αλλά δεν δεν θέλω εκείνος να νιώθει εσχημα εκεί μέσα,θέλω να είναι πιο ήρεμος κ δεν ξέρω πως μπορώ να τον ήρεμο,αφού όλα τα βλέπει αρνητικά.... <!-- s --><!-- s --> <!-- s --><!-- s --> <!-- s --><!-- s -->

 

[kd305]

Δεν μπορείς να κάνεις κάτι,απλά πήγαινε με τα νερά του