Μετά την ορκωμοσία
ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΜΕΡΕΣ ΣΤΗ ΜΟΝΑΔΑ
Ρε παιδιά, χαλαρώστε και μην δίνετε βάση σε ό,τι ακούτε και ό,τι γράφεται εδώ μέσα.
Το τι σκοπούς εξυπηρετεί κάποιος που θέλει να διχάσει τους Ναύτες είναι δικό του θέμα και τουλάχιστον στην παρούσα φάση δεν σας αφορά.
Το κατά πόσο αφενός είναι aksiokratia να λες στους νέους ότι θα σας αλλάξουν στις σκοπιές και τις λεκάνες και το κατά πόσο αφετέρου το ότι μοιράζεσαι κάποιες πληροφορίες που εσύ ξέρεις με κάποιους που δεν είναι σε θέση να γνωρίζουν -τους οποίους μάλιστα προσέχεις (εσύ αυτοπροσώπως
να μην σου ιδρώσουν- αποτελεί «καλή πράξη», θα το κρίνετε εσείς οι αναγνώστες. Δεν είναι πάντως τυχαίο που οι δύο τελευταίες αυτές έννοιες έχουν ευτελιστεί στη χώρα μας.
Πάμε τώρα στο θέμα μας.
Οι πρώτες μέρες στη Μονάδα σας θα είναι σίγουρα κάπως πιο ζόρικες από τις επόμενες που θα ακολουθήσουν.
Δεν μιλάμε βέβαια για τίποτα τρομακτικό και σε καμία περίπτωση δεν θα συγκριθούν οι μέρες αυτές με τις δύο πρώτες μέρες που περάσατε στον Παλάσκα (οι μέρες αυτές πέρασαν ανεπιστρεπτί). Απλώς, να ξέρετε ότι στον στρατό (καλώς ή κακώς) επικρατεί η νοοτροπία ότι αν ο νέος στρατεύσιμος είναι απ’ τον πρώτο μήνα της θητείας του αραχτός, όταν θα φτάσει στον όγδοο ή στον δέκατο μήνα θα μας γ_μ΄_σ_ _.
Γι’ αυτό θα σας έλεγα, απλά και φιλικά, να κοιτάξετε να κερδίσετε την συμπάθεια Μόνιμων και Ναυτών στη Μονάδα που θα είσαστε. Κι αυτό γίνεται με το να είσαστε φιλικοί, ευχάριστοι και να δείχνετε γενικά ένα μίνιμουμ προθυμίας και ένα μίνιμουμ φιλότιμου.
Έχετε αρκετές μέρες μπροστά σας να ξεκουραστείτε, να κοιμηθείτε και να χαλαρώσετε. Φορτώστε, λοιπόν, τις μπαταρίες σας. Θα είστε αρκετά ξεκούραστοι κι έτσι δεν θα σας φανούν «βουνό» (ούτε και είναι) οι πρώτες εργασίες που θα σας αναθέσουν. Μην δυσανασχετείτε αν κάποιος σας στείλει κάπου. Εσείς θα πηγαίνετε, αργά, αλλά σταθερά. Δεν χρειάζεστε να «ξεσκιστείτε» στη δουλειά. Είπαμε, ένα μίνιμουμ εργατικότητας χρειάζεται, να δείχνετε καλή διάθεση, κυρίως να την εισπράττουν οι άλλοι.
Με το να κερδίσετε τη συμπάθεια των γύρω σας, κερδίζετε κι άλλα πράγματα. Απ’ τη φιλική συμπεριφορά του καντινιέρη, μέχρι το να πάρετε πιο εύκολα προφορική άδεια ή να σας δοθεί χωρίς πολλή σκέψη μία προαναχώρηση όταν το ζητήσετε.
Φαινόμενα παλιοί Ναύτες να χώνουν καινούριους δεν μπορώ εκ των προτέρων να σας τα αποκλείσω. Μην ξεχνάτε στο κάτω- κάτω ότι ο στρατός δεν είναι παρά μια μικρογραφία της κοινωνίας μας και ότι οι σχέσεις των ανθρώπων είναι βασικά σχέσεις εξουσίας: Ο ένας κοιτά να επιβληθεί στον άλλον. Ακόμα και οι πλάκες που κάνουμε «Ναύτης, στον καιρό. Ναύτης, έι!!», μεταξύ σοβαρού και αστείου, αυτήν ακριβώς τη σχέση υποδηλώνουν.
Μην ξεχνάτε όμως ότι η πλειοψηφία των Ναυτών (ανεξαρτήτως του αν έχουν κάποιο τίτλο σπουδών) είναι παιδιά με πολύ υψηλό επίπεδο και περιεχόμενο.. Και μην ξεχνάτε ακόμα ότι δεν υπάρχει ιεραρχικά ανώτερος Ναύτης (παλιός) και ιεραρχικά κατώτερος (νέος). Γι’ αυτό κι οι Ναύτες δεν χαιρετιόμαστε μεταξύ μας. Όπως επίσης μην ξεχνάτε ότι δεν υπάρχει ανώτερος και κατώτερος άνθρωπος. Όλοι μια οικογένεια είμαστε..
Όπως συμβαίνει, λοιπόν, και έξω στην κοινωνία σε αντίστοιχες περιπτώσεις, θα υπάρξουν και παλιοί (ακόμα και πιλάφια, δυστυχώς όμως μόνο μέχρι τον βαθμό του Ανθύπα) που θα προσφερθούν από μόνοι τους να σας πετάξουν μέχρι το Φ1 ή την πιο κοντινή στάση του Μετρό, αλλά πιθανότατα θα υπάρξουν και παλιοί που θα αρχίσουν να σας χώνουν. Θέλετε τη γνώμη μου; Τις δυο- τρεις πρώτες φορές που θα το κάνουν, να πάτε εκεί που θα σας πουν. Σκεφτείτε ότι κι αυτοί τον πρώτο καιρό, πέρασαν αντίστοιχη ταλαιπωρία.
Να θυμάστε ότι αυτός που κάνει ένα βήμα πίσω είναι ο πραγματικά κερδισμένος, όχι ο χαμένος. Κι αυτό συμβαίνει ανεξαρτήτως των εξωτερικών εντυπώσεων που δίνει αυτός που υποχωρεί. Στη συνέχεια θα καταλάβουν μόνοι τους οι Ναύτες αυτοί τον παραλογισμό τους και θα σταματήσουν να σας χώνουν. Αν δεν σταματήσουν από μόνοι τους τα καψόνια, θα βρεθεί κάποιος άλλος (ή εσείς οι ίδιοι) να τους σταματήσει. Ξέρω περιστατικό που κάποιος παλιός δεν άφηνε τους νέους να παρακολουθήσουν τηλεόραση, μέχρι που τον αντιλήφθηκε κάποιος Βαθμοφόρος, του έριξε Ποινολόγιο και ησύχασε.
Γενικά, περιμένουμε απ’ τη νέα σειρά να έρθετε για να μας βοηθήσετε, χρειαζόμαστε νέο αίμα, αλλά δεν πρόκειται να σας «πιούμε το αίμα».
Μην ξεχνάτε το κλασικό ρητό: «Το ΠΝ και το μ_ _ν΄_ θέλουνε υπομονή», αλλά το βασικότερο απ’ όλα είναι ότι βρίσκεστε στο Πολεμικό Ναυτικό, αυτό από μόνο του τα λέει όλα… Μην ανησυχείτε για τίποτα, όλα καλά θα σας πάνε..
Άντε, καλή σας θητεία!