Ίσως θα' πρεπε να ξεκαθαρίσουμε κάτι:
Ο...βυσματοφάγος <!-- s
-->
<!-- s
--> Παλιάτσος πολεμούσε (και πολεμά) μόνο τα μικρομεσαία βύσματα,
κάποιους φουκαράδες δηλαδή που βρέθηκαν στο Ναυτικό μέσω ενός γνωστού του γνωστού τους και πάει λέγοντας,
καθώς και εκείνους των οποίων οι γονείς τους τηλεφωνούσαν για να διαμαρτυρηθούν.
Μπροστά στα αληθινά μεγάλα βύσματα,
ο έχων τη φήμη του σκληρού διοικητή,
ουδέποτε έχει εναντιωθεί,
στέκεται και βαράει προσοχή,
και φωνάζει ένα "μάλιστα" τόσο δυνατό
που ακούγεται απ' το Σκαραμαγκά μέχρι την Πειραϊκή.
Και -ίσως- αυτή η συμπεριφορά είναι πολύ χειρότερη από άλλων Διοικητών που ανέχονται πρόσωπα και καταστάσεις,
γιατί
αυτή η συμπεριφορά, σε συνδυασμό με τη μη επιβράβευση όσων φιλότιμων, εργατικών, προβλεπόμενων και μη βυσματούχων είχαν ανά καιρούς την ατυχία να τον έχουν διοικητή,
δημιουργεί ανισότητες.
Και φυσικά, με βάση όλα τα παραπάνω,
όπως τα έζησαν όσοι τον γνώρισαν,
πολύ απέχει από το να χαρακτηριστεί δίκαιος.