Γιάννης Αδαμίδης
New member
-Το «τι κάνουν στις σχολές με τους καθηγητές» το ανέφερα -όπως και πολλά άλλα- για να δείξω ότι η φιλοσοφία του διοικητή μας είναι αρρωστημένη στο σύνολό της και όχι μόνο αναφορικά με τους ναύτες.
Το αν θα γίνονται σχολεία από βαθμοφόρους ή πολίτες είναι ένα τεράστιο θέμα με θεωρητικό ενδιαφέρον, όπου δεκτές μπορούν να γίνουν όλες οι απόψεις, γιατί η καθεμιά έχει τις θετικές και τις αρνητικές της πλευρές. Ένας Διοικητής μπορεί ασφαλώς να αποφασίσει να γίνονται σχολεία μόνο από βαθμοφόρους. Είναι καθαρά θέμα φιλοσοφίας. Όμως το να γίνονται σχολεία από βαθμοφόρους άσχετης ειδικότητας, οι οποίοι διδάσκουν άσχετα με το γνωστικό τους πεδίο μαθήματα, δεν είναι φιλοσοφία διοικητή. Είναι καθαρή αρρώστια που μόνον ψυχιατρικής αναλύσεως χρήζει.
-Με ενοχλούν απίστευτα τα φερέφωνα και οι ετερόφωτοι άνθρωποι. Γι’ αυτό και έγραψα για την ιδιαιτέρα του. Τουλάχιστον, ο διοικητής μας είναι ο εαυτός του. Και ασφαλώς και έχει μοιράσει Φ η Τριανταφυλλιά που διαρκώς βγάζει απίστευτη κακία στους πάντες δίχως λόγο. Για το ότι είναι κοντή και άσχημη δεν της φταίμε εμείς. Ας τα βάλει με τον Θεό.
-Τα πουλιά ασφαλώς και ΔΕΝ σταμάτησαν να μπαίνουν στα μαγειρεία. Στα παράθυρα της τραπεζαρίας ασφαλώς και ΔΕΝ υπάρχουν σίτες, όπως δεν υπάρχουν ούτε στα παράθυρα του χώρου παρασκευής των φαγητών. Σίτες θα δεις μόνον στις πόρτες και αυτές μισοσπασμένες.
-Η φράση «Λίγα τα λόγια σου για τον Χοσέ» (τον οποίο -παρεπιπτόντως- ποτέ δεν προσέβαλα επί προσωπικού-) σε χαρακτηρίζει, όπως και μένα με χαρακτηρίζουν όσα λέω και γράφω. Και για τον υπόλογο της αποθήκης τροφίμων δεν είπα ούτε λέξη, γιατί εγώ τον θεωρώ απ’ τους καλύτερους χαρακτήρες που εργάζονται στον Παλάσκα.
-Από μικρό παιδί μου άρεσε πάντα να γράφω. Ό,τι ζούσα κι έβλεπα στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, στη δουλειά μου και τώρα στο στρατό, γενικά στο περιβάλλον στο οποίο κινούμουν, μου άρεσε πάντα να το αποτυπώνω σ’ ένα κομμάτι χαρτί και προσπαθούσα πάντα να βλέπω πέρα από τη μύτη μου και να γράφω πράγματα που αφορούσαν κι άλλους ανθρώπους, όχι μόνον εμένα. Κι ενώ παραθέτω στοιχεία και επιχειρήματα για όσα γράφω, παραδέχομαι ότι υστερώ σε κάτι: Δεν έχω στα χέρια μου φωτογραφίες, γιατί δεν έχω κινητό τέτοιας τεχνολογίας. Κι έτσι μπορεί κάποιος να ανταπαντήσει ότι τα μαγειρεία είναι πεντακάθαρα. (Στ’ αλήθεια δεν έχεις γλιστρήσει ποτέ σου εκεί μέσα; Ούτε νεκρούς αρουραίους έχεις δει ποτέ σου στα σκουπίδια των μαγειρείων. Κι ο αναγνώστης που μας διαβάζει να έχει αμφιβολίες. Αν κάποιος μπορεί να βοηθήσει σ’ αυτόν τον τομέα, θα του είμαι ευγνώμων.
-Ως προς τα μαγειρεία έχω να πω ακόμα ότι είχαμε ρητές εντολές να μην βάζουμε στους ναύτες ποτέ διπλή μερίδα, ότι στο ΚΕ.ΠΑΛ δεν έχει σερβιριστεί ποτέ επί ημερών Παληάτσου πρωινό, ούτε φυσικά προάριστο, ενώ στον Πόρο ακόμα και παραμονές ορκωμοσίας δεν νοούνταν να μην γίνει δεκαπεντάλεπτο διάλειμμα για να φάνε κατά τις 11:00 οι ναύτες ένα κρουασάν ή ένα κέικ. Και ως προς την «Παστούλα ημέρας» του ΚΕ.ΠΑΛ, μία μόνο φορά ήρθε, τον προηγούμενο μήνα θαρρώ. Έκτοτε αγνοούνται τα ίχνη της. Μάλλον είδε κατσαρίδες και τρόμαξε. (Αλήθεια, σου άρεσε χθες το μοσχαράκι με ρύζι ή μήπως μύριζε λίγο περίεργα
Το αν θα γίνονται σχολεία από βαθμοφόρους ή πολίτες είναι ένα τεράστιο θέμα με θεωρητικό ενδιαφέρον, όπου δεκτές μπορούν να γίνουν όλες οι απόψεις, γιατί η καθεμιά έχει τις θετικές και τις αρνητικές της πλευρές. Ένας Διοικητής μπορεί ασφαλώς να αποφασίσει να γίνονται σχολεία μόνο από βαθμοφόρους. Είναι καθαρά θέμα φιλοσοφίας. Όμως το να γίνονται σχολεία από βαθμοφόρους άσχετης ειδικότητας, οι οποίοι διδάσκουν άσχετα με το γνωστικό τους πεδίο μαθήματα, δεν είναι φιλοσοφία διοικητή. Είναι καθαρή αρρώστια που μόνον ψυχιατρικής αναλύσεως χρήζει.
-Με ενοχλούν απίστευτα τα φερέφωνα και οι ετερόφωτοι άνθρωποι. Γι’ αυτό και έγραψα για την ιδιαιτέρα του. Τουλάχιστον, ο διοικητής μας είναι ο εαυτός του. Και ασφαλώς και έχει μοιράσει Φ η Τριανταφυλλιά που διαρκώς βγάζει απίστευτη κακία στους πάντες δίχως λόγο. Για το ότι είναι κοντή και άσχημη δεν της φταίμε εμείς. Ας τα βάλει με τον Θεό.
-Τα πουλιά ασφαλώς και ΔΕΝ σταμάτησαν να μπαίνουν στα μαγειρεία. Στα παράθυρα της τραπεζαρίας ασφαλώς και ΔΕΝ υπάρχουν σίτες, όπως δεν υπάρχουν ούτε στα παράθυρα του χώρου παρασκευής των φαγητών. Σίτες θα δεις μόνον στις πόρτες και αυτές μισοσπασμένες.
-Η φράση «Λίγα τα λόγια σου για τον Χοσέ» (τον οποίο -παρεπιπτόντως- ποτέ δεν προσέβαλα επί προσωπικού-) σε χαρακτηρίζει, όπως και μένα με χαρακτηρίζουν όσα λέω και γράφω. Και για τον υπόλογο της αποθήκης τροφίμων δεν είπα ούτε λέξη, γιατί εγώ τον θεωρώ απ’ τους καλύτερους χαρακτήρες που εργάζονται στον Παλάσκα.
-Από μικρό παιδί μου άρεσε πάντα να γράφω. Ό,τι ζούσα κι έβλεπα στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, στη δουλειά μου και τώρα στο στρατό, γενικά στο περιβάλλον στο οποίο κινούμουν, μου άρεσε πάντα να το αποτυπώνω σ’ ένα κομμάτι χαρτί και προσπαθούσα πάντα να βλέπω πέρα από τη μύτη μου και να γράφω πράγματα που αφορούσαν κι άλλους ανθρώπους, όχι μόνον εμένα. Κι ενώ παραθέτω στοιχεία και επιχειρήματα για όσα γράφω, παραδέχομαι ότι υστερώ σε κάτι: Δεν έχω στα χέρια μου φωτογραφίες, γιατί δεν έχω κινητό τέτοιας τεχνολογίας. Κι έτσι μπορεί κάποιος να ανταπαντήσει ότι τα μαγειρεία είναι πεντακάθαρα. (Στ’ αλήθεια δεν έχεις γλιστρήσει ποτέ σου εκεί μέσα; Ούτε νεκρούς αρουραίους έχεις δει ποτέ σου στα σκουπίδια των μαγειρείων. Κι ο αναγνώστης που μας διαβάζει να έχει αμφιβολίες. Αν κάποιος μπορεί να βοηθήσει σ’ αυτόν τον τομέα, θα του είμαι ευγνώμων.
-Ως προς τα μαγειρεία έχω να πω ακόμα ότι είχαμε ρητές εντολές να μην βάζουμε στους ναύτες ποτέ διπλή μερίδα, ότι στο ΚΕ.ΠΑΛ δεν έχει σερβιριστεί ποτέ επί ημερών Παληάτσου πρωινό, ούτε φυσικά προάριστο, ενώ στον Πόρο ακόμα και παραμονές ορκωμοσίας δεν νοούνταν να μην γίνει δεκαπεντάλεπτο διάλειμμα για να φάνε κατά τις 11:00 οι ναύτες ένα κρουασάν ή ένα κέικ. Και ως προς την «Παστούλα ημέρας» του ΚΕ.ΠΑΛ, μία μόνο φορά ήρθε, τον προηγούμενο μήνα θαρρώ. Έκτοτε αγνοούνται τα ίχνη της. Μάλλον είδε κατσαρίδες και τρόμαξε. (Αλήθεια, σου άρεσε χθες το μοσχαράκι με ρύζι ή μήπως μύριζε λίγο περίεργα